Halloween

HET IS ME GELUKT‼ Een kleine update! Voordat ik op reis ga met papa en mama, toch nog even kort wat over de afgelopen week.

De week voordat papa en mama komen ben ik niet helemaal fit en doe ik wat rustiger aan dan normaal. Vrijdagavond wel naar de Halloweenparty van StudentTrips gegaan, dat leek me dan toch wel weer een goed idee. En dat was het ook zeg! Wat een geweldige avond was dat hé, lekker zingen, gek doen in een niet-alledaagse-outfit. Hiervan staan foto’s in de map “Halloween” (uiteraard), pas op: beelden kunnen schokkend materiaal bevatten 😉

Het weekend gebruik ik om uit te brakken en te zorgen dat m’n kamer een beetje opgeruimd is voordat de ouders komen, aanstaande maandag alweer! Maandagochtend word ik met een heel apart gevoel wakker. Het is nog steeds vroeg, 6 uur. Ik kijk nog maar eens op Flightradar om te zien waar ze momenteel hangen. Om kwart over 7 gewoon naar werk, maar ik merk dat ik me eigenlijk helemaal niet kan concentreren. Naast m’n onderzoek, wat theorieën en de radio, staat de hele ochtend Flightradar aan.

12:00: Ik loop het kantoor uit en stap in m’n auto, op naar het vliegveld, zorgen dat ik op tijd ben.

12:40: Ik zit bij 'International arrivals' en kijk naar de borden, aankomsttijd van vlucht cx113 is 13:05 (ze zijn 20 minuten eerder dan gepland. Net als ik eigenlijk, ik moet ook minstens 20 minuten gaan zitten wachten. Wetende dat ze voorlopig nog niet door die deur gaan komen browse ik wat op social media, maar elke keer als die schuifdeur opengaat, kijk ik toch: Zijn ze daar al? Kan ik ze ergens al zien? Dan kijk ik weer op de klok: 12:43, tuurlijk kan ik ze nog niet zien, ze zijn nog niet eens geland. Dan zijn ze er, ik kijk door de deur, zie ik daar een glimp van papa? 12:50, nee tuurlijk niet. Ze zijn er nog steeds niet!

13:00: CX113 IS GELAND‼  Snel loop ik naar het hek, alsof ze binnen nu en een minuut hier zullen zijn. Ook dat is niet waar, dat duurt echt nog wel 10/15 minuten op zo'n lange vlucht, koffers ophalen, douanecheck en elke keer dat die deur opengaat kijk ik weer. Rustig afwachten tot ze door de deur komen.

13:40: De deur gaat voor de zoveelste keer open, ik kijk weer, en deze keer zijn ze er dan toch echt! Heel vet dit. “Welkom in mijn landje, daar waar ik vertoef op het moment.” We gooien de koffers in mijn bolide en gaan op weg naar het camper-verhuurbedrijf. Daar is het wat geregel, gedoe en gepraat, maar dan na anderhalf uur vol met wachten, praten, kijken en wachten, rijdt papa dan toch in de camper achter mijn scheurbakkie aan. Ik voel me in mijn lage Nissan toch wel klein naast die vrachtwagen van een camper! Bij mij thuis aangekomen pakken we een bakje koffie, eten we wat en stappen we weer in de auto/camper om hem naar de eerste overnachtingsplaats te brengen. Camping kun je het niet noemen, het is eigenlijk gewoon de achtertuin van iemand. We eten bij mij thuis en gaan daarna boodschappen doen. Om 21:15 ben ik weer thuis en zitten zij in hun camper, naja, waarschijnlijk liggen ze te slapen al.

Deze week moet ik zelf nog even strijden op werk, maar vrijdag gaat de reis beginnen: Rondje om het Noordereiland! Daarna komt er ergens wel weer een update!